It's never too late to become what you might have been - Elenor Roosevelt

mandag 4. april 2011

Klar for Mallorca 70.3?

"Ja er du klar for Mallorca?" blei eg spurt i går. Eg måtte ta ein liten tenkepause.
Kva betyr det eigentleg å vera "klar" for ein konkurranse?
Eg kan ikkje heilt hugse at eg nokon gong har vore ordentleg klar for ein konkurranse.
Men eg har stort sett hatt veldig lyst.
Godt humør og kjempemotivasjon før Bø Sprinten.
Til nokre konkurransar har eg vore veldig motivert.Eg har også vore dårleg motivert, og deltatt likevel, og hatt ei god oppleving.
Umotivert? Eller ikkje klar? Eller berre sliten? Det er det vanskeleg å vite av og til.
Eg hugsar at eg sat i bilen ein gong og køyrde fire-fem mil til eit 10km gateløp der eg heilt klart ikkje var "klar". Og løpet blei heller ikkje noko av skryte av. Tre stopp undervegs der eg faktisk måtte kjempe mot tårene som trengte seg på. Denne dagen var det rett og slett ikkje plass til eit løp.Og det nytta heller ikkje at det var fine forhold, god temperatur, varierande underlag og flotte omgivelser.
Eg var faktisk ikkje klar til dette løpet, og det kjendest som kvar einaste celle i kroppen prosterte vilt mot det eg dreiv med mens eg slepte meg gjennom den lange mila.
Ute på tur, aldri sur? Denne turen var eg i alle fall ikkje klar for. Sliten!

I går så svarte eg at eg var klar. Sjølv om eg ikkje er heilt klar treningsmessig.
Å nei, eg lengter etter fleire sykkelturar ute. Kjenner at det ikkje er nok å tråkke eit par timar på sykkelrulle ved udefinerbar intensitet foran TVen.
Årets første bakkeintervall på sykkelen. Fint med usikt frå toppen.
Eg har også vore lite flink til å gjennomføre mine langturar, som etter planen skulle auke i lengde fram til konkurransen. Eg har kome til km 13,2. På planen står det noko rundt 15km trur eg - eg ser nemleg veldig sjeldan på treningsplanen min.
Binnas variant av "utsikt frå løpetur". Her sist onsdagskveld, mot Skorve.

Om eg ikkje er treningsmessig klar for 1,9km svømming,90km sykling og 21,2 km løp, så tenker eg at eg kan vera klar mentalt sett, uansett kor mange sykkelmil eg får i beina, kor mange kilometer langturløp eg kan loggføre i treningsdagboka mi eller kor mange baner i bassenget eg har svømt.

Eg har hatt tre svømmeøkter så langt i år. Litt tynt treningsgrunnlag kanskje, men det får gå.
Målet mitt med denne IM70.3 konkurransen er først og fremst ei god oppleving og inspirasjon til vidare trening. Det er også tross alt min første Halvironman, sidan det blei forkorta svømming på Tjörn i 2009. Og når målet blir å koma til start, og i mål, så blir eg meir enn klar.
Eg kjenner på meg at blir veldig klar til dette her altså! (Tilfeldig vald bilde som illustrerar fasilitetane rundt hotellet).
Eg skal vera klar uansett til Mallorca. Eg gleder meg nemleg utruleg til denne konkurransen. Mykje fordi eg treng eit avbrekk frå kvardagen, eit miljøskifte, nokre andre enn dei vanlege fire veggar å sjå på, ei anna luft å puste i, å vera omgitt av folk og hus og landskap og ord eg ikkje er van med eller forstår, og alt dette i selskap av gode venner. Det fristar veldig.
Svaret er altså: Ja.

3 kommentarer:

  1. Enig . Høtt æ klar?? Mæn det å vera te stades - kjenne iver i kroppen, må væl vera ein følelse av klar! Åssø glede seg! Glede seg masse! :-) Eg ser VELDIG fram te tur! :-)

    SvarSlett
  2. Takk, Cathrine og Marie! :)

    SvarSlett