Hm - hvor er jeg nå?

Tenkte eg i dag då eg var på tur.
Skulle eg ikkje vera på toppen NÅ?
Men kvifor er toppen der framme, og det er bratt ned og bratt opp att mellom meg og toppen, og eg er sliten, og kunne tenkt meg å vera heime nå...

Av og til kan det vera mørkt også når det er sol...

"Hm - hvor er jeg nå? Ein rask gjennomgang av kart og kompass før turen" er forresten ein brosjyre som har stått lenge samanklemt mellom andre bøker i bokhylla mi. Den kan forresten bestillast på idrettsbutikken.no.

For meg handlar orientering ikkje berre om å vite kor eg er hen, men også om å oppfatte situasjonen min, halde oversikt, og bevare roen uansett.
Det har eg vore flinkare til då eg var yngre.
Nå er eg ikkje lenger så sikker på det.
Både ute i naturen, og i livet ellers.

Akkurat nå skulle eg gjerne hatt ein slik brosjyre som omhandlar om å finne fram i livet.
Kor er eg nå?
Det lurar eg på.
For akkurat ei veke sida har eg hatt min siste psykologtime. Den aller aller siste.
Etter ganske mange timar. Veldig mange, faktisk. Tida gjeng jo fort.
Og eg hadde mykje å snakke om.
Det har eg fortsatt.
Men før eller sida når behov endrar seg, er det på tide å sjå seg rundt.
Kor eg er nå?
Kor går kursen hen nå?
Finn eg nokre nye haldepunkt undervegs?

Eg veit nå i alle fall kor skuggen min er hen - og Binnas også.

Eg har jo ingen kart og ingen kompass i livet mitt.
Og eit vegvalg må eg jo ta.
Kanskje eg skal spørre andre om retning?
Låne med meg eit kompass?
Få ei beskriving av starten på vegen?
Det håpar eg.

God tur...

Me kom fram til slutt.